Zie er eerst maar eens te komen

De pret begint alweer op Schiphol. Na een uitgebreide controle alsof iedereen een potentiele terrorist is, vertrekken we mooi op tijd. Omdat we onze Aquarius niet mee mogen, moeten we in no time de halve liter vantevoren opdrinken. Burp. Op Antalya zal een chauffeur van Sabah Pansiyon klaar staan. Niet dus. We staan al te godveren en ik heb helemaal geen adresgegevens genoteerd, omdat alles geregeld zou zijn. We duiken een internetcafe in (1 uur 's nachts) om de gegevens te zoeken en het pension te bellen. Op dat moment ziet Rick 'm en komt het toch nog goed. Om een uur of 2 vallen we in een korte maar hevige slaap.

Geen opmerkingen: